Δευτέρα, Νοεμβρίου 07, 2005
...and porno for all!
Μπορεί η πορνογραφία να αποτελεί τέχνη; Μπορεί μια πρόταση να χωρέσει τις λέξεις «πορνογραφικό» και «καλλιτεχνικό» και να μην ακούγεται αστεία; Η Proud Promotions ισχυρίζεται πως ναι, και γι αυτό διοργανώνει το «1ο Φεστιβάλ Καλλιτεχνικών Ομοφυλοφιλικών Ταινιών Πορνό» στον Κινηματογράφο Μικρόκοσμος (Συγγρού 109) όπου από σήμερα και μέχρι την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου θα προβληθούν μια σειρά από gay και λεσβιακά πορνό, που ξεκινούν από κλασσικά φιλμ των 70’s και φτάνουν μέχρι τις hardcore τσόντες του σήμερα, και τις οποίες επέλεξε ο επιμελητής του Μουσείου Κινηματογράφου και Μουσείου Ομοφυλόφιλων του Βερολίνου Jurgen Bruning.
Ανάμεσα στις προβολές ξεχωριστή θέση κρατά κατά τη γνώμη μας το Caught Looking του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, μια από τις πρώτες και λιγότερο ιδωμένες ταινίες του σκηνοθέτη που όχι μόνο έχει κερδίσει το βραβείο teddy στο φεστιβάλ του Βερολίνου, αλλά έχει να επιδείξει μια αληθινά ιδιαίτερη ματιά στο θέμα του κινηματογραφημένου σεξ, τόσο που να μας κάνει να αναρωτηθούμε πως θα έμοιαζε μια gay πορνό ταινία σκηνοθετημένη από τον Γιάνναρη.
Κι αν το όραμα των διοργανωτών «για το φεστιβάλ είναι μια αίθουσα γεμάτη ανθρώπους που θα αντιληφθούν την πορνογραφία και το σεξ όχι ως θέαμα πρόσκαιρης ικανοποίησης που θα μεταμορφώσει την κινηματογραφική αίθουσα σε «τσοντάδικο», αλλά θα μετατρέψει την περιστασιακή διέγερση σε καλλιτεχνική και κοινωνική αναζήτηση καινούργιων αξίων και ρόλων» αναρωτιόμαστε κατά πόσο το φεστιβάλ θα κατορθώσει να υπερνικήσει το μεγαλύτερο εγγενές «πρόβλημα» του πορνό, το γεγονός ότι είναι καταδικασμένο να παρακολουθείται... αποσπασματικά. Δυστυχώς βλέπετε, τις περισσότερες φορές, πριν τελειώσει η ταινία, τελειώνει ο θεατής...
Ανάμεσα στις προβολές ξεχωριστή θέση κρατά κατά τη γνώμη μας το Caught Looking του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, μια από τις πρώτες και λιγότερο ιδωμένες ταινίες του σκηνοθέτη που όχι μόνο έχει κερδίσει το βραβείο teddy στο φεστιβάλ του Βερολίνου, αλλά έχει να επιδείξει μια αληθινά ιδιαίτερη ματιά στο θέμα του κινηματογραφημένου σεξ, τόσο που να μας κάνει να αναρωτηθούμε πως θα έμοιαζε μια gay πορνό ταινία σκηνοθετημένη από τον Γιάνναρη.
Κι αν το όραμα των διοργανωτών «για το φεστιβάλ είναι μια αίθουσα γεμάτη ανθρώπους που θα αντιληφθούν την πορνογραφία και το σεξ όχι ως θέαμα πρόσκαιρης ικανοποίησης που θα μεταμορφώσει την κινηματογραφική αίθουσα σε «τσοντάδικο», αλλά θα μετατρέψει την περιστασιακή διέγερση σε καλλιτεχνική και κοινωνική αναζήτηση καινούργιων αξίων και ρόλων» αναρωτιόμαστε κατά πόσο το φεστιβάλ θα κατορθώσει να υπερνικήσει το μεγαλύτερο εγγενές «πρόβλημα» του πορνό, το γεγονός ότι είναι καταδικασμένο να παρακολουθείται... αποσπασματικά. Δυστυχώς βλέπετε, τις περισσότερες φορές, πριν τελειώσει η ταινία, τελειώνει ο θεατής...