Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 29, 2005

Παίξε μπάλα!

Όπως υποθέτω κάθε Έλλην πολίτης, δεν έχω ιδέα τι γίνεται στο αμερικάνικο πρωτάθλημα του μπέιζμπολ, απ ότι μαθαίνω όμως, οι New York Yankees και οι Boston Red Sox βρίσκονται σε (βαθμολογική) μάχη σώμα με σώμα, κάτι που προφανώς ενέπνευσε το εβδομαδιαίο περιοδικό Dig της Βοστώνης, να κυκλοφορήσει το τελευταίο του τεύχος με αυτό το εξώφυλλο. Και αν για τα δικά μας γούστα η φωτογραφία (την οποία -άσχετο αλλά ενδιαφέρον-, έχει τραβήξει ο εγγονός του Tonny Bennett, Kelsey), είναι από χαριτωμένη μέχρι σέξι, μερικοί από τους φαν των δυο ομάδων μάλλον θα έχουν αντιρρήσεις.
Ο διευθυντής του εντύπου (το οποίο παρεμπίπτοντος δεν απευθύνεται σε gay κοινό) Joe Keohane, πάντως, εξηγώντας τις προθέσεις του δήλωσε ότι επέλεξαν την φωτογραφία όχι μόνο γιατί είναι ιδιαίτερα έντονη, αλλά και διότι όπως είπε «θέλαμε να δούμε τι θα τσαντίσει τους ανθρώπους περισσότερο –το gay φιλί ή ο συμβολισμός με τις φανέλες των ομάδων- και φυσικά θέλαμε να εξετάσουμε και την άποψη ότι η αντιπαλότητα των δυο ομάδων, μπορεί να οφείλεται και σε σεξουαλικά απωθημένα».
Φαντάζομαι ότι θα περάσει καιρός μέχρι να δούμε κάτι αντίστοιχο στο Αθηνόραμα για το ντέρμπι Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού, αν και κατά πάσα πιθανότητα τα κίνητρα για την αντιπαλότητα των οπαδών και των δυο ελληνικών ομάδων μπορούν να αναζητηθούν σε ανάλογες θεωρίες...


Comments:
Το Αθηνόραμα θα μπορούσε να ξεκινήσει περιορίζοντας την ομοφυλοφοβία στις στήλες του για το βιβλίο και τον κινηματογράφο. Το αστείο(;) είναι ότι, όταν διαμαρτύρεται κανείς για όσα κατά καιρούς γράφονται, εισπράττει την απάντηση ότι έχει δίκιο κι εκείνοι επίσης διαφωνούν, αλλά κανείς δεν τολμάει να ασκήσει τον παραμικρό έλεγχο στις «μεγάλες υπογραφές» του περιοδικού. Ε, πόσο μάλλον να διερευνήσει τα ...όποια σεξουαλικά απωθημένα τους.
 
Ο Παπαγιώργης ομοφοβικός;
 
Τα όσα έγραψε, για παράδειγμα, για τους γάμους ομοφύλων είναι αποκαλυπτικά όχι μόνον του πώς (δεν) αντιλαμβάνεται την ισονομία των πολιτών μιας χώρας, αλλά και του πόσο δεν σέβεται διαφορετικούς τρόπους ζωής από εκείνους που ο ίδιος πρεσβεύει. Κατά τα άλλα μπορεί να είναι καλός οικογενειάρχης, εξαιρετικός φίλος, διασκεδαστικός στις παρέες του κλπ. Τα γραπτά, οι ιδέες και το ύφος του, όμως, μένουν. Κι από αυτά κρίνεται στην προκειμένη περίπτωση.
 
Δεν έχω υπόψη μου το εν λόγω δημοσίευμά του. Ίσως νά ναι και έτσι. Πάντως δεν παύει να είναι ένας από τους καλύτερους στοχαστές που διαθέτει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα.
 
Κι αν θέλεις να προχωρήσουμε κι άλλο, δεν είναι μόνον τι θα πει κανείς, αλλά και τι θα αποσιωπήσει. Με ποια βιβλία και ποιους συγγραφείς, αν και διατηρεί για χρόνια στήλη βιβλίου, δεν θα ασχοληθεί ποτέ. Ποια θα είναι τα θύματα του αδήλωτου λογοτεχνικού απαρτχάιντ του. Κατά τα άλλα, ασφαλώς, και μπορεί να έχει ενδιαφέροντες στοχασμούς, να μαγειρεύει καλά και να κάνει υπέροχο κρεβάτι. Δεν είναι αυτά, όμως, για τα οποία μιλάμε στο παρόν ποστ.
 
Δηλαδή έχει αποσιωπήσει βιβλία με κριτήριο τον "σεξουαλικό" τους προσανατολισμό; Μήπως απλώς ήταν αδιάφορα βιβλία ανάξια παρουσίασης;
 
Και στατιστικά να το δεις, δεν θα ήταν απίθανο τόσα χρόνια μόνο τα βιβλία με ετεροφυλοφιλική θεματολογία να είναι τα μόνα ενδιαφέροντα και «άξια παρουσίασης»;
Βλέπεις, τα θύματα πάντα γνωρίζουν καλύτερα τον θύτη τους. Και τις μεθόδους "βασανισμού" που χρησιμοποιεί. Όσοι δεν τις έχουν νιώσει στο πετσί τους δύσκολα τις αντιλαμβάνονται. Αλήθεια, εσύ γιατί νιώθεις την ανάγκη να υπερασπιστείς πράγματα που αγνοείς;
 
Μπορείς να μου αναφέρεις ενδεικτικά 5 τίτλους βιβλίων που έπρεπε οπωσδήποτε να έχουν παρουσιαστεί;
 
(Και υπερασπίζομαι τίποτα. Αγνοώ απλώς).
 
(+δεν)
 
Αγαπητή-έ μου, και 5 και 10 και 15 βιβλία θα μπορούσα να σου αναφέρω, όπως και άλλα που δεν θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να έχουν παρουσιαστεί στην εν λόγω στήλη. Αλλά, όπως θα έπρεπε ήδη να έχεις αντιληφθεί, δεν είναι τόσο θέμα προσωπικής κριτικής αποτίμησης όσο ζήτημα γενικότερης οπτικής και θέσης για το πώς ένα περιοδικό κι κάποιοι δημοσιογράφοι-κριτικοί (δεν) σέβονται το αναγνωστικό κοινό τους.

ΥΓ. Παρεμπιπτόντως, για όλους εκείνους που αγνοούν υπάρχει μέχρι και εξειδικευμένο blog Gay Βιβλιογραφίας στα ελληνικά, που –τι σύμπτωση!- δεν περιλαμβάνεται στη λίστα του monitor, όπως κι άλλα gay blogs άλλωστε. Και κοίτα άλλη σύμπτωση : ούτε η Ομάδα G περιλαμβάνεται στις ατέλειωτες προσωπικές blogολίστες, όπου είναι μαζεμένη μέχρι και η τελευταία σαβούρα του διαδικτύου, πλην μόνο μιας. Να υποθέσω ότι δεν είναι άξια παρουσίασης;
 
Στο monitor πάντως είναι καταχωρισμένα ουκ ολίγα gay blogs.

Και αλίμονο στις τάσεις που τις εγκολπώνεται η μαζική κουλτούρα: τις κάνει χειρότερες κι από την ίδια.
 
Προφανώς το «ουκ ολίγα gay blogs» έχει να κάνει με το πόσα μπορούν ν’ αντέξουν κάποιοι. Από τα 5 blogs της λίστας της Ομάδας G δεν βλέπω καταχωρημένο κανένα.
Σύμπτωση, υποθέτω.
Τέλος η gay κουλτούρα δεν είναι τάση, ούτε πρό-ταση, αλλά διάσταση της καθημερινής μας ζωής. Και έχει ΚΑΙ λόγο ΚΑΙ είκονα.
 
Δημοσίευση σχολίου

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?