Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 01, 2005
Δεν είσαι ο Τύπος μου...
Μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις του καλοκαιριού (που μόλις μας τελείωσε), είναι το γεγονός ότι μπορείς να διαβάζεις έντυπα για τα οποία καθόλου δεν θα αισθανθείς ένοχος, αν τσαλακώσεις, λερώσεις με αντηλιακό, λαδώσεις με την χωριάτικη, γεμίσεις άμμο ή απλά τα πετάξεις στα σκουπίδια και νιώσεις έτσι πολύ καλύτερα...
Πρώτα στην λίστα τέτοιων εντύπων, τα επονομαζόμενα «ανδρικά περιοδικά» στα οποία η πλειοψηφία των άρθρων τους γράφονται από gay συντάκτες που προσπαθούν να γράψουν με τρόπο που θα απολαύσει (υποτίθεται) ένας straight (υποτίθεται) αναγνώστης που κατά πάσα πιθανότητα το fhm ή το maxim είναι όσο πιο βαθιά θέλει να βυθιστεί στα σκοτεινά και αχαρτογράφητα νερά του γραπτού λόγου...
Στο esquire του περασμένου Αυγούστου λοιπόν, διάβασα με ένα μείγμα απόλαυσης και απέχθειας, ένα από εκείνα τα άρθρα που επαναλαμβάνονται με μαθηματική ακρίβεια κάθε λίγο στον ελληνικό ανδρικό περιοδικό Τύπο, ο οποίος προφανώς θεωρεί ότι το grooming και το styling είναι μια από τις βασικές ανησυχίες του μέσου έλληνα. Το εν λόγω άρθρο (που παραθέτω αυτούσιο παρακάτω -κάνε κλίκ στα thumbnails) εξηγεί με απλά και κατανοητά παραδείγματα το πως τα όρια μεταξύ gay και straight εμφάνισης και συμπεριφοράς, πέφτουν μέρα με την ημέρα και πως εν τέλει οι «νεραϊδογκέι» και οι «μάτσο στρέιτ» -οι χαρακτηρισμοί του συντάκτη-, τείνουν να συναντηθούν στην χώρα του Ποτέ-Πότέ, ή ίσως του Πότε-Πότε -οι γεωγραφικοί προσδιορισμοί δικοί μου.
Με αφορισμούς και κοσμογονικά συμπεράσματα όπως τα παρακάτω
«Το συρματόπλεγμα που χώριζε τους γκέι από τους στρέιτ έπεσε κάτω από τις ερπύστριες του τανκ που λέγεται «styling και grooming». Τα δύο στρατόπεδα έκαναν μεταξύ τους παρτούζα, από εκείνες τις χαοτικές, που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πού τελειώνουν τα πόδια του ενός και πού αρχίζουν τα μπούτια του άλλου. Τα στεγανά και οι δικλείδες ασφαλείας δεν υφίστανται πια και απλοϊκά συμπεράσματα, όπως «Βάζει πούδρα, άρα την κουνάει την αχλαδιά», δεν θα σου φανούν χρήσιμα στο παιχνίδι της σεξουαλικής κατασκοπίας, όταν η σειρά μέικαπ για άντρες Jean Paul Gaultier ξεπουλάει στους στρέιτ εφήβους με σπυράκια. Το πολύ πολύ να σε κλείσουν στο χρονοντούλαπο του lifestyle, να κάνεις παρέα με όλους όσοι τόλμησαν να πουν το αυτονόητο: «Συγγνώμη, ρε παιδιά, αλλά πώς γίνεται αγόρι με brasilian wax;»»
αξίζει τον κόπο να διαβάσετε και τις 1384 λέξεις του, χωρίς να παραλείψετε να συμβουλευθείτε τον πολύ χρήσιμο πίνακα που σας διδάσκει ότι οι gay έχουν σκύλο τσιουάουα ενώ οι straight γερμανικό ποιμενικό και ότι η αγαπημένη ελληνίδα τραγουδίστρια των gay είναι η Έφη Σαρρή ενώ των straight η Μάρω Λύτρα, -το οποίο με βάση τα δικά μου κριτήρια και στις δύο περιπτώσεις μεταφράζεται ως «we’re fucked!»…
Πρώτα στην λίστα τέτοιων εντύπων, τα επονομαζόμενα «ανδρικά περιοδικά» στα οποία η πλειοψηφία των άρθρων τους γράφονται από gay συντάκτες που προσπαθούν να γράψουν με τρόπο που θα απολαύσει (υποτίθεται) ένας straight (υποτίθεται) αναγνώστης που κατά πάσα πιθανότητα το fhm ή το maxim είναι όσο πιο βαθιά θέλει να βυθιστεί στα σκοτεινά και αχαρτογράφητα νερά του γραπτού λόγου...
Στο esquire του περασμένου Αυγούστου λοιπόν, διάβασα με ένα μείγμα απόλαυσης και απέχθειας, ένα από εκείνα τα άρθρα που επαναλαμβάνονται με μαθηματική ακρίβεια κάθε λίγο στον ελληνικό ανδρικό περιοδικό Τύπο, ο οποίος προφανώς θεωρεί ότι το grooming και το styling είναι μια από τις βασικές ανησυχίες του μέσου έλληνα. Το εν λόγω άρθρο (που παραθέτω αυτούσιο παρακάτω -κάνε κλίκ στα thumbnails) εξηγεί με απλά και κατανοητά παραδείγματα το πως τα όρια μεταξύ gay και straight εμφάνισης και συμπεριφοράς, πέφτουν μέρα με την ημέρα και πως εν τέλει οι «νεραϊδογκέι» και οι «μάτσο στρέιτ» -οι χαρακτηρισμοί του συντάκτη-, τείνουν να συναντηθούν στην χώρα του Ποτέ-Πότέ, ή ίσως του Πότε-Πότε -οι γεωγραφικοί προσδιορισμοί δικοί μου.
Με αφορισμούς και κοσμογονικά συμπεράσματα όπως τα παρακάτω
«Το συρματόπλεγμα που χώριζε τους γκέι από τους στρέιτ έπεσε κάτω από τις ερπύστριες του τανκ που λέγεται «styling και grooming». Τα δύο στρατόπεδα έκαναν μεταξύ τους παρτούζα, από εκείνες τις χαοτικές, που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πού τελειώνουν τα πόδια του ενός και πού αρχίζουν τα μπούτια του άλλου. Τα στεγανά και οι δικλείδες ασφαλείας δεν υφίστανται πια και απλοϊκά συμπεράσματα, όπως «Βάζει πούδρα, άρα την κουνάει την αχλαδιά», δεν θα σου φανούν χρήσιμα στο παιχνίδι της σεξουαλικής κατασκοπίας, όταν η σειρά μέικαπ για άντρες Jean Paul Gaultier ξεπουλάει στους στρέιτ εφήβους με σπυράκια. Το πολύ πολύ να σε κλείσουν στο χρονοντούλαπο του lifestyle, να κάνεις παρέα με όλους όσοι τόλμησαν να πουν το αυτονόητο: «Συγγνώμη, ρε παιδιά, αλλά πώς γίνεται αγόρι με brasilian wax;»»
αξίζει τον κόπο να διαβάσετε και τις 1384 λέξεις του, χωρίς να παραλείψετε να συμβουλευθείτε τον πολύ χρήσιμο πίνακα που σας διδάσκει ότι οι gay έχουν σκύλο τσιουάουα ενώ οι straight γερμανικό ποιμενικό και ότι η αγαπημένη ελληνίδα τραγουδίστρια των gay είναι η Έφη Σαρρή ενώ των straight η Μάρω Λύτρα, -το οποίο με βάση τα δικά μου κριτήρια και στις δύο περιπτώσεις μεταφράζεται ως «we’re fucked!»…