Ομάδα G

Δεν είναι το πρώτο gay περιοδικό που κυκλοφορεί στην Ελλάδα. Οι αγωνιστές ασφαλώς θα έχετε ακούσει (αν μη τι άλλο) το «Αμφί», οι μεγαλύτεροι ίσως θα αγοράζατε το “Gay” του Γρηγόρη Βαλλιανάτου.
Οι καιροί αλλάζουν όμως και μαζί τα gay περιοδικά. Από την εποχή που κυκλοφόρησε το “Romeo” του Αντώνιου Ρουσοχατζάκη (ευτυχώς για λίγα μόνο τεύχη) μάθαμε ότι ο ακτιβισμός δεν είναι της μόδας, αντίθετα το lifestyle πουλάει ακόμη στα περίπτερα.
Κάμποσα χρόνια μετά, και ενώ οι διαφημιστές ανακαλύπτουν κι εδώ το «double income no kids» αγοραστικό κοινό, ήρθε η ώρα για μια καινούρια έκδοση.
Το “After Shave” «ένα διαφορετικό ανδρικό περιοδικό» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «era media group» μπορεί να έχει στο editorial του Βαγγέλη Κύρη, ένα απόσπασμα από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, στις υπόλοιπες σελίδες όμως, αναλίσκεται σε μάλλον ανούσια κείμενα, σε κοινότοπες συνεντεύξεις (Μάρα –για τα όνομα του θεού- Μεϊμαρίδη) και σε κλισέ φωτογραφήσεις με δαντέλες και ναυτάκια (κακοτυπωμένες μάλιστα στο τεύχος που έφτασε στα χέρια μας).
Και ναι κανείς δεν ζητά εν έτι 2005 ένα ακόμη Αμφι γεμάτο θεωρητικά κείμενα και αγωνιστικές διακηρύξεις, αλλά ούτε η Σούπερ Κατερίνα είναι το περιοδικό που ονειρεύεται ο gay έλληνας. Ελπίζουμε ότι το τεύχος που είδαμε είναι απλά ο πιλότος και το περιοδικό θα αποκτήσει μια λιγότερο ελαφριά και «κουλή» ταυτότητα.
Διότι αν το πρότυπο του after shave είναι το (ξεπερασμένο) βρετανικό attitude δυστυχώς εμείς έχουμε περάσει τα 25 και δεν ενδιαφερόμαστε για ένα περιοδικό για να κοιτάζουμε μόνο τις φωτογραφίες, ξεφυλλίζοντάς το με το ένα χέρι…